Auch im Herbst
Singen die Vögel
dies auserwählte Volk
Wir Maskenträger
haben verlernt
zu lauschen
dem Amselgespräch
und der innern Musik
Herbst
der freundliche Feind
Leg deinen Raum
in den Rahmen
der Zeit.
Ook in de herfst
zingen de vogels
dat uitverkoren volk
Wij maskerdrager
hebben verleerd
te luisteren
naar het gesprek van de merels
en de innerlijke muziek
Herfst
de vriendelijke vijand
Leg jouw ruimte
in het raam
van de tijd.
Jij, kleine troubadour
die de ochtenden opent
zeg me: als de kerselaar sterft
zal je dan bij dageraad weer vrolijk
aan mijn raam komen fluiten?
Jij, gevederde vogel
jij ziet me niet, maar ik hoor je…
Wie heeft jou de noten
en de arpeggio’s van je lied geleerd?
Voor wie is jouw nachtelijke triller bestemd?
Is het jouw gebed misschien
om afscheid van de dag te nemen
of zou je zo eenzaam zijn?
Kom, ik wil jouw nest zijn,
kom zonder angst van je tak,
vervoeg mijn eenzaamheid
bij het uitstervend vuur
van deze winternacht.
Colombia
Vertaling: Germain Droogenbroodt
Guido Belcanto
Met witte manen
fier als een volbloedpaard
brengt hij zijn liefdesevangelie
over die zwoele zomeravond
bloemen in haar blonde haar
zij, mooier dan een moviestar.
Zijn songs gepassioneerd
verslaafd aan ’t vrouwenlichaam
’t verschroeiende genot van
tietjes en rossige bosschages
de zuigende kracht van vagina’s
en bloedmooie Marina’s.
Na die one night scharrel
de coïtus blues
liederlijke werveling
over viriele liefdes
geen zonde die hij nooit beging
zoete golf van herinneringen
in chansons aan prille meisjes
onder het zeildoek van de botsauto’s.
Ooit de droeve straatzanger
nu koning van het levenslied.
Kobaltkleurige nagellak in nachten
waarin hij ’t vrouwenkleed droeg
half een man en half een vrouw
alle gradaties tussen liefde en trouw.
https://www.boekenroute.nl/gasten/gtn1Boek.aspx?BoekID=60195
Geleefd
Als alles gezegd is,
je moe bent van het harde werken,
dan op een dag komt de stilte.
Luister!
Ze vertelt je over de prachtige mens die je bent.
Kwetsbaar
Waardevol
Leef je leven!
Beleef het, voel het, met je hart.
Je bent een rijk mens,
terugkijkend zie je pas hoe rijk.
Geef het de tijd,
dan zal het zich aan je bekend maken.
Pascal van Boxtel
https://www.bol.com/nl/p/hart-voor-elkaar/1001004007243132/
Par les couchants sereins et calmes, les mouettes
Vont mêlant sur la mer leur vol entrecroisé:
Tels les gris souvenirs pleins de douceurs secrètes
Voltigent dans un cœur souffrant, mais apaisé.
L’une dans les clartés rouges et violettes
Dort, ou languissamment fend le ciel embrasé;
Une autre, comme un trait, plonge aux ondes muettes
Ou se suspend au flat lentement balancé.
Nul oiseau vagabond n’a de plus longues ailes,
De plus libres destins, ni d’amours plus fidèles
Pour le pars des flots noirs, cuivrés, bleus ou verts.
Et j’aime leurs ébats, car les mouettes grises
Que berce la marée et qu’enivrent les brises
Sont les grands papillons qui butinent les mets.
De meeuwen
Boven de kalme zee in ’t westen gaan de meeuwen,
waar vliegend zij steeds andere patronen weven;
zo zullen zacht en grijs herinneringen sneeuwen
in een geslagen hart en het weer vrede geven.
Eén zit in ’t rood van de ondergaande zon te geeuwen
en slaapt, of blijft in vuren luchten langzaam zweven.
Een ander hoor je boven zwijgend water schreeuwen,
duikt onder als een pijl of wordt kalm voortgedreven.
Geen vogel die met zulke brede vleugels vliegt,
met zoveel vrijheid en zo trouw op winden wiegt
boven de golven, koperkleurig, blauw en groen.
Ik hou van dat gestoei, want grijze meeuwen doen
de winden waaien, gaan met de getijden mee
als grote vlinders boven bloemen van de zee.
Uit: Van Parijs naar de Parnassus – Franse sonnetten uit de negentiende eeuw
verzameld, vertaald en ingeleid door Fred van Enske
https://www.bol.com/nl/p/van-parijs-naar-de-parnassus/9200000001047211/
