Beschrijving
De poëzie van Germain Droogenbroodt:
een brug tussen oost en west
Germain Droogenbroodt’s poëzie kenmerkt zich door meditatie en een brug tussen oosterse en westerse filosofieën. Sinds de publicatie van de Weg in 1998 is zijn stijl verder verdiept. Zijn gedichten belichten thema’s als natuur, tijd, dood, stilte en het woord zelf, met een sobere en klankrijke stijl.
Een zoektocht naar inzicht en verlichting
Zijn poëzie is een zoektocht, een reis naar inzicht en verlichting, waarbij het gedicht ontstaat in de duisternis en opbloeit met de dageraad. Hij ziet poëzie niet als het herhalen van ervaringen, maar als het scheppen van nieuwe kennis. Dit idee sluit aan bij dichters als Paul Celan en José Ángel Valente, die benadrukken dat een dichter niet werkt met een vooraf bekende werkelijkheid, maar deze juist in het gedicht creëert.
Beschouwende gedichten van Droogenbroodt over het leven en de tijd
De bundel bevat 32 beschouwende gedichten over tijd, leven, herinnering en vergankelijkheid. Ze vormen een muzikale meditatie, waarin de taal en stilte samenkomen. De korte Reflecties aan het einde van de bundel versterken de gedachte van het eeuwige nu, zoals in de krachtige uitspraak: “Er is geen overkant, de overkant is het hier.”
Wereldwijde erkenning en invloed
Zijn werk wordt wereldwijd erkend en vertaald in vele talen. Zijn samenwerking met de Indiase kunstenaar Satish Gupta verrijkt zijn poëzie visueel en verdiept de betekenis ervan. In 2017 werd zijn oeuvre voorgesteld voor de Nobelprijs voor Literatuur, een erkenning van zijn invloedrijke en grensoverschrijdende poëzie. Droogenbroodt blijft een veelgevraagd dichter op internationale festivals en wordt geprezen om de muzikale kracht van zijn woord.