Wenen
Ze weende ‘s ochtends
Ze weende ‘s middags
Ze weende ‘s avonds
‘s 0chtends verloor ze een zoon
‘s Middags verloor ze er nog een
‘s Avonds verloor ze de laatste
De volgende ochtend weende men voor haar
Op de middag weende men voor diegenen
die voor haar hadden geweend
Tegen de avond werd er niet meer geweend
De hele stad was één en al bloed.
Hussein Habasch
Koerdistan, 1970
ex World Poetry Yearbook 2015
Vertaling Germain Droogenbroodt- Muna Zinati